|
|
Οι Ήλιοι του Σεπτέμβρη
Auguste Lacaussade
Κάτω από αυτές τις ζεστές ακτίνες οι ήλιοι του Σεπτεμβρίου
Ο ουρανός είναι μαλακός, αλλά χλωμός, και η γη γίνεται κίτρινη.
Στα δάση το φύλλο έχει χρώμα κεχριμπαριού.
Το πουλί δεν τραγουδάει πλέον στην άκρη της φωλιάς.
Από την οροφή των οργών έχουν φύγει από τα χελιδόνια.
Ο δρεπάνιος πέρασε στο χρυσό αυτί του καλαμποκιού.
Κανείς δεν ακούει τα φτερά των φτερών:
Το μαύρο πουλί σφυρίζει μόνο στα βάθη των προβληματικών δασών.
Το μους είναι απαλλαγμένο από άρωμα, τα βότανα χωρίς απαλότητα.
Η βιασύνη στις λίμνες φαίνεται ανήσυχη.
Ο ήλιος, ο οποίος γίνεται χλωμός, ζεστή θλίψη
Συμπληρώνει από απόσταση την πεδιάδα και τα βουνά και τους ουρανούς.
Οι ημέρες συντομεύονται. το νερό που τρέχει στην κοιλάδα
Δεν είναι πλέον οι χαρούμενοι θόρυβοι που ενθουσιάζουν τον αέρα:
Φαίνεται σαν τη γη, και ψυχρός και καταβεβλημένος,
Στα πρώτα του ρίγη αισθάνεται το χειμώνα.
O μεταβαλλόμενες εποχές! O απαράδεκτοι νόμοι!
Τι πένθος φύση, δυστυχώς! θα καλύψει τον εαυτό του!
Ήλιοι ευτυχισμένων μηνών, ανεπανόρθωτη άνοιξη,
Αντίο! Τα ρέματα και τα λουλούδια θα σβήσουν και θα πεθάνουν.
Αλλά παρηγορίστε τον εαυτό σας, τη γη! Φύση! Κυβέλη!
Ο χειμώνας είναι ένας ύπνος και δεν είναι ο θάνατος:
Οι πηγές θα επιστρέψουν για να σας κάνουν πράσινο και όμορφο.
Ο άνθρωπος μεγαλώνει και πεθαίνει, δεν γερνάτε!
Θα επιστρέψετε στα ρέματα, χαλαρά από το κρύο,
Κάτω από τα φυλλώδη καμάρες τα τραγούδια τους τραγουδούν.
Στα πουλιά θα φτιάξετε τις φωλιές τους στο πράσινο.
Στα πασχαλιά της κοιλάδας θα επιστρέψετε τα μυρωδιά της.
Αχ! αιχμαλωτισμένα μικρόβια όταν σπάτε τις αλυσίδες,
Όταν, από το χυμό σε ροή, χύνεται το υγρό,
Θα φτιάξετε τα τριαντάφυλλα και τις βελανιδιές,
Φύση! με τους κάνει την καρδιά μου να ανθίσει και πάλι!
Επιστροφή στο στήθος μου αποξηραμένο ποίημα σφρίγος,
Ρίξτε μέσα μου τη θερμότητα από την οποία τροφοδοτείται η ψυχή,
Φέρτε τα σχοινιά των ονείρων μου στο μέτωπό μου,
Καλύπτει τα γυμνά δέντρα μου από τα λουλούδια του μυαλού μου.
Χωρίς την ταλαιπωρία των τραγουδιών, η υψηλή και αγαπητή μου μέθη,
Χωρίς την ευτυχία της αγάπης, τι σημαίνουν οι μέρες για μένα;
O ήλιοι! Άνοιξη! Δεν θέλω τη νεολαία
Τι να τραγουδά πάντα, μόνο για αγάπη πάντα!
|
